.
تصمیم داشتم برای این بگو مگوی دو مربی ارزشی چیزی بنویسم که مطلب زیر را در وبلاگ دوستی دیدم . فکرمی کنم همین کفایت می‌کند . فقط حیفم آمد این جمله‌ی خیلی ارزشی را به نقل از بیانیه ننویسم :
این مطلب شامل همه گنده باقالی‌هایی که به عنوان نوچه درکنار این آدم کوتوله هستندنیز می‌شود .
.
فحش نامه‌ی مایلی کهن علیه سرمربی تیم استقلال را که بخوانید ، بعید است ناراحت نشوید و از خودتان نپرسید این طرز نامه نوشتن ،{{ توجه کنید " نامه نوشتن" و نه " حرف زدن" که ممکن است وقت حرف زدن از روی عصبانیت فی‌البداهه کلامی زشت بر زبان جاری شود و برای "نوشتن" همیشه پای "ادب" راحت‌تر به میان است}} ، آیا شایسته‌ی مربی تیم "ملی" جمهوری اسلامی ایران است ؟...براو سخت نگیرید ؛ همین چند روز قبل نمایندگان اصولگرای مجلس بر عادل فردوسی پور خرده گرفتندکه چرا چنین بر برمربی "ارزشی" تیم ملی خرده می‌گیرد ؟! چنین حمایت‌های کلوخ توی باغچه را هم شجاع و دهن و قلم لق می‌کند چه برسد به "اشرف مخلوقات" ...براو سخت نگیرید؛ چندسالی است که هتاکی و پرده دری و درنوردیدن مرزهای حتی پر رنگ اخلاقی نشان از قاطعیت در دفاع از "آرمان ها" شده . چنین روزگاری هر لحظه آبستن مایلی کهن‌های بسیار است ؛ در هر جایی و در هر سمتی... این‌جا در سرزمین ما ؛ سرزمین مدعی کرامت و اخلاق و خوشبختی انسان‌ها ، فقط اخلاق است که برتابوتش مدام میخ کوبیده می‌شود .
.
نقل از وبلاگ : راز سربه مهر
لینک بیانیه‌ی مایلی کهن : انتخاب
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر