.
کسی این شعر را به من داده با ادعای این‌که این شعر از شاملو است .
قرار بود از آیدا سوال کنند که هنوز پاسخی نیامده است .
در هرصورت شعر قشنگی است و تا آن‌جا که جستجو کردم در هیچ
مجموعه‌ای از شاملو چاپ نشده .
پاره ای
مشعل همسایه را
روشن می کنند
پاره ای
خاموش.
و این ها مردم بی تاریخ اند:
مصداق های سادۀ خوب و بد
تاریکی و روشنی روزی و شبی
بریده از زمان
دو روی پاره کاغذی
بی نیاز از برگۀ دفتری بودن
پاره ای
خود
مشعل اند
تا پایان می سوزند
تا لحظۀ خاکستر
مشعل های غمناکی
که روشن می کنند
فرسخ شماره های راه بی انتهای زمان را.
.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر