۱۳۸۸ اردیبهشت ۴, جمعه

بر ما چه می‌رود ؟


به علت گرفتاری‌های شخصی ، یکی دو روز نسبتا از اخبار به دور بودم .
امروز شنیدم که در اثر یک حمله در عراق تعداد زیادی از هم میهنامان کشته و مجروح شده‌اند .
بسیار تاسف آور است . این‌ها کسانی بودند که فارغ از درگیری‌های دیگران ، برای اعتقاد مذهبی که داشتند رفته بودند زیارت . پس ( حداقل در این زمان ) نه چپی بوده‌اند و نه راستی ، نه مزاحم کسی بوده‌اند و نه دل در گرو پست و مقامی داشته‌اند . رفته بودند که به ندای دلشان پاسخ بگویند و پاسخی بگیرند احیانا .
حالا یک نفر ، که لابد از ما بهتر می‌فهمد ، به بهشت نزدیک‌تر است ، پارتیش در آن دنیا کلفت‌تر است ،
وبقول جوان‌ها اند دانایی است ، ناگهان الهامی گرفته که بیاید و ضمن راهنمایی زن و بچه‌ی مردم به بهشت ، خودش هم فیضی ببرد و با یک بمب سوپر دولوکس فابریک مستقیم برود به طبقه‌ی اول بهشت و پاداشش را آن‌جا از فک و فامیل جناب آقای برادر دکتر اسامه بن لادن بگیرد ! واقعا شرم آور است . قربانی کردن مردم برای دست یافتن به اهداف حقیرو کثیف رهبران .
و وای برما که در هنگامی که غیر مارا نشانه رفته بودند لبخندی زدیم از سر رضایت و گاهی بفهمی نفهمی کف و هلهله‌ای هم داشتیم .

واقعیت را بنویسم : من درک نمی‌کنم این چیزها را ...
.

۱ نظر:

مکتوب گفت...

سلام استاد .
همیشه ممنون شاگرد نوازیتون هستم .
نوشته هاتون رو میخونم اما نمیدونم چرا نمیشه روش کامنت گذاشت .
کم سعادتی ماست .
یه موضوع جدید رو دست گرفتم که خیلی مایلم نظر شما رو بدونم .