موزه رضا عباسی

شاید که بیشتررفته بودیم  که خودمان را ببینیم یا پیدا کنیم. موزه رضا عباسی اصلا غیر قابل دسترس، سخت و شلوغ نیست. آدرسش اینن است: خیابان شریعتی، کمی پایین‌تر از پل سیدخندان. ( حداکثر زمان لازم برای بازدید غیر تخصصی یک ساعت)

در طبقات بالا آثاری از ایران قدیم شامل ظرف و ظروف، زینت آلات و اشیاء مختلفی که می‌بردت به دورها و دورهارو برو می‌شوی ودر طبقات پایین‌تر بر می‌خوری به آثاری از فرنگ و تمدن بعد از اسلام و تلاش هنرمندانی را که می‌کوشند با تمام تنگی فضا ، از امکانات موجود استفاده کنند و همه شور و هیجان وجودشان و حس زیبایی شناسی سرکوب شده خود را در قالب امکانات مجاز مثل خوش نویسی ارائه کنند.

از جمله تفاوت‌های بارز بین آن‌چه در طبقات مختلف این موزه  دیده می‌شود، بیرنگی و بی حسی اشیاء است  که برای هر بیننده غیر متخصص نیز کاملا آشکار است. بخصوص اشیاء متعلق به دوران قاجار که کم مانده بود اشکمان را دربیاورد.

جالب ترین چیزی که برای منِ عامی سرکوب و تحقیر شده جلب نظر کرد قاشق و چنگالی بود از دوران ساسانی که یعنی روزی که ما چنین بودیم، دیگران چنان بودند و باقی قضایا.

به هرحال پیشنهاد می کنم از وقت کم مصرف ( شاید هم بی‌مصرف) جمعه صبحتان استفاده کنید و این موزه را ببینید.