.
عصبانی شدم، بغض کردم، نمی‌دانم بخندم یا گریه کنم، دلم می‌خواهد فریاد بزنم، اما نمی‌دانم سر چه کسی...
رکسانا صابری در آمریکا گفته:
"در زندان که بودم با زمزمه کردن سرود ملی آمریکا قوت قلب می‌گرفتم"
مارا بگو که قرارمان بود دنیا را هدایت کنیم!!!
واقعا نمی‌دانم فریادم را باید سر چه کسی بزنم!
.
۳ نظر:
منو هم لرزوند
وقتی ایرونی به بند میکشدش و اجنبی با فشار همه جانبه آزادش میکنه ، حق داره که ملیت ایرانیشو کتمان کنه و به سرود ملی اونا دلخوش کنه .
یه ذره ملاحظه در رفتار با ادما همچین نتایجی رو به بار نمیاره .
نه به برخوردشون با اون ملوانهای انگلیسی که با کت و شلوار هاکوپیان( که رفتن و گفتن بد دوخت و بد قواره بود ) و سوغات اقصی نقاط ایران بدرقه شون کردن ، نه به برخوردشون با اون خبرنگار مفلوک کانادایی که کشتنش و اینم از این یکی که با قلدری گرفتنش و با خفت ازادش کردن .
شک میکنم به تمام فریاد هایی که در سینه دارم
ولی شک نمیکنم هنوزم به احساس غروری که در شنیدن و خواندن سرود های ملی کشورم دارم
مثل همان حسی که هر وقت سر کلاس دانشگاه بودم و تمام گوشم رو یار دبستانی من پر میکرد
ارسال یک نظر